Στη Ελλάδα πάει πολύς καιρός που οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους. Υπάρχει τόσο μεγάλη διαφορά μεταξύ της πραγματικής έννοιας μιας λέξης και αυτού που βιώνουμε, πίσω από αυτές τις έννοιες, που μόνο με τον υπερρεαλισμό, την σάτιρα και την τέχνη, μπορείς να αντιμετωπίσεις αυτή την τραγική κατάσταση. Πολιτική εξουσία είναι η δύναμη που μεταφέρουν οι πολίτες δια μέσου μιας εκλογικής διαδικασίας σε θεσμικά όργανα (κυβέρνηση) και σε φυσικά πρόσωπα (Πρωθυπουργός- Υπουργοί) για την διευθέτηση των κοινών προβλημάτων που περικλείονται μέσα σ’αυτό που αποκαλούμε σύγχρονο Eλληνικό Kράτος.Δημοσιογραφία είναι, όπως και η λέξη το λέει, ο δημόσιος λόγος. Ο λόγος που είτε γράφεται είτε εκφωνείται και έχει σχέση με τα πράγματα του Δήμου και τον έλεγχο της πολιτικής εξουσίας.Οι δύο αυτές έννοιες πολιτική εξουσία και Δημοσιογραφία, τα τελευταία 35 χρόνια, από την πτώση της δικτατορίας μέχρι σήμερα, συνεχώς αυξάνουν την απόστασή τους από την πραγματική τους σημασία.Η πολιτική εξουσία δεν είναι πλέον μέσον για την επίλυση των κοινωνικών και εθνικών προβλημάτων αλλά σκοπός.Η πολιτική εξουσία στο κυβερνητικό στρατόπεδο είναι έτσι προγραμματισμένη που βασική της επιδίωξη είναι η διατήρηση της στην εξουσία, παραμερίζοντας, και πολλές φορές αγνοώντας καυτά προβλήματα της κοινωνίας. Πολλές φορές αναγκάζεται να παίρνει αποφάσεις, μόνο όταν ο κόμπος φτάσει στο χτένι. Οι αποφάσεις δε αυτές, δεν έχουν στοχεύσει την μετά από προσεκτική ενασχόληση, λύση του προβλήματος, αλλά το πώς θα παραμερίσει από μπροστά της το πρόβλημα για να συνεχίσει να γεύεται αυτάρεσκα τα καλά της εξουσίας (το ποτό μιας αμαρτωλής εξουσίας….) !
Τα δύο μεγάλα κόμματα αφυδατωμένα στο επίπεδο των ιδεών δεν προσφέρουν όραμα- ελπίδα- προοπτική. Αναξιόπιστα στο επίπεδο των στελεχών, λόγω του ότι για αρκετά χρόνια δουλεύουν με κλειστές πόρτες και με όσα στελέχη έφερε η μεταπολίτευση στο προσκήνιο. Βασικό τους μέλημα η κατάληψη της εξουσίας και δι΄αυτής η λύση εξαιρετικά πολλών ιδιοτελών συμφερόντων τόσο στο επίπεδο της κυβέρνησης, όσο και στο επίπεδο των στελεχών – ψηφοφόρων. Λίγα από τα μεγάλα προβλήματα που ταλανίζουν την Ελληνική κοινωνία, ακουμπούν και ελάχιστα οδηγούν σε λύση, κυρίως αυτά που ευρωπαϊκά κέντρα μας πιέζουν σε λύση.
Ετσι καταντήσαμε να μας κυβερνούν οι Συγκάτοικοι,οι κολεγιακοί,τα Λαμόγια.Εμείς τους ψηφίσαμε και τώρα καλά να πάθουμε. Στις ερχόμενες εκλογές τι θα κάνουμε;;;; θα τους ξαναψηφίσουμε;;; Επειδή δεν υπάρχει Ελληνας που να έχει ελληνική καταγωγή και ιθαγένεια αλλά μόνο υπηκοότητα ,σίγουρα θα τους ξαναψηφίσουμε επειδή για όλα φταίει ο Λαός κα ο Λαός δεν έχει ποιότητα. Πάλι ότι αρπάξουμε γιαυτό μην ψάχνεστε για Χώρα ..... όπου Γης και Πατρίς,.......Καρπουζοπωλητές –Τσιγγάνοι , ....αλ τσαντίρ και πάλι αλ...!
