Τα γεγονότα των δύο τελευταίων εβδομάδων μάς έχουν προβληματίσει βαθιά. Κρατικοί λειτουργοί και αντιπολιτευόμενοι πολιτικοί μοιάζουν ανίκανοι να αντιδράσουν στην έμπρακτη αμφισβήτηση βασικών θεσμών και κανόνων της δημοκρατίας, από ομάδες ανθρώπων οι οποίοι, με αφετηρία ένα τραγικό γεγονός, επιτίθενται με τυφλή βία στα δικαιώματα των πολιτών και στις αρχές της κοινής μας ζωής. Την κοινοτοπία των κούφιων συνθημάτων και της ξύλινης γλώσσας τών εκ του ασφαλούς αντιεξουσιαστών, ανταγωνίζεται σε υπερβολή μονάχα η προτροπή κάποιων ενοχικών μεσηλίκων να «αφουγκραστούμε τα μηνύματα» της ανομίας, τα οποία τάχα περιέχουν περισπούδαστες και τολμηρές απόψεις για τα προβλήματα του τόπου, την οποία εμείς, οι αμέτοχοι στο «κίνημα», δεν αντιλαμβανόμαστε.Κι όμως, δεν ακούσαμε κανέναν από τους γενικώς και αορίστως περί δημοκρατίας κοπτόμενους σχετικούς επαγγελματικούς φορείς να διαμαρτύρεται για το αίσχος της βίας που συνιστούν οι «παρεμβάσεις».Και σε κάθε περίπτωση,καλλιτεχνικοί διευθυντές εθνικών σκηνών ή άλλοι, λιγότερο ή περισσότερο πλουσιοπάροχα επιχορηγούμενοι από τους φόρους μας, χορογράφοι, σκηνοθέτες και ηθοποιοί,ας θυμηθούν ότι είναι υπόλογοι και στους νόμους της τέχνης αλλά και του κοινωνικού μας συμβολαίου, που επιτάσσουν μεγαλύτερο σεβασμό στο κοινό αίσθημα, δηλαδή σε όσους, καλλιτέχνες ή μη, πιστεύουν στη δημοκρατία και τηρούν τους κανόνες της.
Μια παρεούλα από έναν Γερμανό, έναν Ιταλό κι έναν Έλληνα ήθελαν να παντρευτούν γι αυτό πήγαν σε έναν βασιλιά για να τους αποκαταστήσει . Ο βασιλιάς τους είπε :
" Θα δώσω μία γυναίκα στον καθένα. Όποιος την κάνει να φωνάξει περισσότερο την πρώτη νύχτα του γάμου, θα του δώσω το μισό βασίλειο." Μετά την πρώτη νύχτα του γάμου πάνε όλοι στον βασιλιά.
Πρώτος ο Γερμανός λέει:
-Εχθές έδωσα στην γυναίκα μου ένα δαχτυλίδι. Αυτή φώναξε και την άκουσε όλη η πολυκατοικία.
Δεύτερος ο Ιταλός λέει:
-Εχθές χάρισα στη γυναίκα μου ένα εξοχικό. Αυτή φώναξε και την άκουσε όλο το τετράγωνο.
Τελευταίος ο Έλληνας λέει:
-Τι λέτε ρε ηλίθιοι ; Εγώ έπλυνα τη μηχανή μου, άλλαξα τα λάδια της και μετά σκούπισα τα χέρια μου στις λευκές κουρτίνες. Η γυναίκα μου ακόμα φωνάζει
