
Οι ‘εξουσίες’ επηρεάζουν άμεσα τη ζωή όλων των ανθρώπων πάνω στη Γη, είναι δε πολλών ειδών: πολιτικές, τραπεζικές, βιομηχανικές, στρατιωτικές, θρησκευτικές, κομματικές, συνδικαλιστικές, διοικητικές, πνευματικές, δημοσιογραφικές, πληροφοριακές, φανερές και κρυφές, της ημέρας και της νύχτας, του φωτός και του σκότους, ατομικές και συλλογικές, είναι η εξουσία του δάσκαλου πάνω στο μαθητή, του γιατρού πάνω στον ασθενή, του δικαστή πάνω στον δικαζόμενο, του δεσμοφύλακα πάνω στον φυλακισμένο, του οπλισμένου πάνω στον άοπλο, του πλούσιου πάνω στον φτωχό, του χορτασμένου πάνω σ’ αυτόν που πεινάει, του εργοδότη πάνω στον εργαζόμενο, του όμορφου πάνω στον άσχημο, του νου πάνω στην καρδιά, κτλ. Ο συνδυασμός πολλών από τις παραπάνω εξουσίες έχει σαν αποτέλεσμα τη διαμόρφωση ισχυρότερων ομάδων εξουσίας οι οποίες επιδιώκουν με διάφορους τρόπους την διαιώνισή τους καθώς και τη διεύρυνση της σφαίρας επιρροής τους. Η κατάσταση αυτή συνοδεύεται από τα γνωστά ‘παιχνίδια’ εξουσίας, τόσο στο εσωτερικό μιας εξουσίας, όσο και μεταξύ των διαφόρων εξουσιών, με αποτέλεσμα τα ‘παιχνίδια’ να καταλήγουν σε διαφωνίες, οι διαφωνίες σε συγκρούσεις, οι συγκρούσεις σε πολέμους, οι δε πόλεμοι μεταξύ των εξουσιών, σε αμέτρητα θύματα ‘άμαχου’ πληθυσμού. Οι αρχές και οι θεσμοί οι οποίοι έχουν θεσπισθεί για την αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών, σε επίπεδο ατομικό ή συλλογικό, εθνικό ή παγκόσμιο, στερημένοι από ουσιαστική αποδοχή και ισχύ, αδυνατούν να δώσουν κάποια λύση. Οι χιλιάδες των νεκρών από τους πολέμους και τις εμφύλιες συρράξεις, και τα εκατομμύρια των πεινασμένων στις παραγκουπόλεις και στους προσφυγικούς καταυλισμούς, θα αρκούσαν να πείσουν και τους πιο αδιάλλακτους ηγέτες των διαφόρων εξουσιών, να αλλάξουν τους στόχους τους και τα μέσα που χρησιμοποιούν, αν αυτοί δεν ήταν εντελώς τυφλωμένοι από την ακόρεστη δίψα τους για δύναμη, δόξα και συσσώρευση πλούτου κάθε είδους.