Υπήρξε επιφανής πολιτικός και στρατηγός των Αθηναίων. Στη μάχη του Μαραθώνα ήταν ένας απ` τους 100 Έλληνες στρατηγούς και στη συνέχεια ανακηρύχθηκε Άρχοντας των Αθηνών.Εκτός από τη μεγάλη σωφροσύνη και φιλοπατρία του, τον διέκρινε μια αυστηρότατη προσήλωση στο πνεύμα της δικαιοσύνης γι` αυτό και η ιστορία, δίπλα στο όνομά του, του κόλλησε τον χαρακτηρισμό "Ο δίκαιος". Γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου και πέθανε πάμπτωχος το 468 π.Χ., σε ηλικία 72 ετών.Επειδή είχε αντιταχθεί στο ναυτικό πρόγραμμα του Θεμιστοκλή, οι τότε κρατούντες τον εξόρισαν. Σε λίγο, όμως, ξαναγύρισε και πήρε μέρος ενεργό και ένδοξο στη ναυμαχία κατά των Περσών στη Σαλαμίνα. (Μεταξύ των άλλων κατέλαβε τότε και το νησί Ψυτάλεια).Το 473 π.Χ. στρατήγησε των Αθηναίων στη σπουδαία μάχη τους στις Παλαιές. Η παράδοση μας διέδωσε και το εξής περιστατικό, που δείχνει την ποιότητα του εκλεκτού αυτού τέκνου της Αθήνας: Όταν τέθηκε σε ψηφοφορία η πρόταση των Αρχόντων για να εξοριστεί ο Αριστείδης, ένας αγράμματος πολίτης, που δεν τον γνώριζε ούτε στην όψη του, συναντώντας τον Αριστείδη καθοδόν, του ζήτησε να γράψει πάνω στο όστρακο το όνομα "Αριστείδης". Οπότε, χωρίς καν να του φανερωθεί εκείνος, τον ρώτησε τι κακό είχε κάνει ο Αριστείδης και ζητούσε να τον εξορίσουν. Τότε ο πολίτης του απάντησε πως τίποτε μεν δεν είχε κάνει το κακό, αλλά κουράσθηκε να ακούει συνέχεια να τον λένε όλοι `δίκαιο ? δίκαιο`. Και ο Αριστείδης, μετά από αυτό, χωρίς καθόλου να διστάσει, έγραψε επάνω στο όστρακο το όνομά του.
- Νέος και επιτυχημένος
Γράφει γράμμα στη μαμά του κάποιος σχετικά νιόπαντρος:
- Μαμά επιτέλους αποκτήσαμε κι εμείς ένα παιδί. Αλλά η γυναίκα μου δεν έχει γάλα και αναγκαστήκαμε να δίνουμε στο μωρό γάλα από μια μαύρη γυναίκα, με αποτέλεσμα κάθε μέρα που περνάει το παιδί μας όλο και μαυρίζει.
Και η μητέρα του απαντάει:
- Γιόκα μου, όταν γεννήθηκες εσύ κι εγώ δεν είχα γάλα. Αναγκαστήκαμε να σου δίνουμε γάλα από κατσίκι. Αλλά τα κέρατα βλέπω τώρα τα βγάζεις...
- Δυο ποντικάκια συζητούν:
-Ασε ρε, εχτές το βράδυ μου κλέψανε το CD του Σφακιανάκη,λέει το ένα.
-Και μένα μου κλέψανε δυο κιλά φασόλια,λέει το άλλο.
Εκείνη την ώρα περνούσε ένα τρίτο ποντικάκι και τραγουδούσε:
-Ο αετός πεθαίνει στον αέρααα ,ούφ άχ η κοιλιά μου ,μπριτςς μπριτςς.
